کتاب کبریت خیس اثر عباس صفاری

مجموعه شعر «کبریت خیس» سروده‌ی «عباس صفاری» سروده‌های سال‌های 1381 تا 1383 شاعر را دربردارد. این اثر برنده‌ی جایزه‌ی شعر کارنامه شده است. نمونه‌ای از شعر این مجموعه را می‌خوانیم: «پیاز را من رنده می‌کنم/ که چشمه‌ی اشکم خشک نشود/ سیب‌زمینی‌ها را تو پوست بکن/ که شعبده می‌کنی با پوست/ به نصرت علی خان قوال هم مجال بده/ پنجره‌ای به قونیه برایمان باز کند/ آراسته به نرگس‌های خمار چشم و/ چند کبوتر نامه بر/ یا اداره‌ی مالیات بر درآمدی که ندارم/ اگر زنگ زدند/ بگو رفته است کشمیر/ گوی چوگان گمشده‌ی اورنگ زیب را پیدا کند/ و معلوم نیست کی برمی‌گردد/ نخند عزیزم!/ سوءتفاهم فرهنگی/ سریع‌تر از وعده‌ی پوچ/ دست به سر می‌کند مزاحم را/ فعلن تا این برنج کهنه‌ی هندی قد بکشد/ از کهنه‌ترین شرابمان که چهارساله است و/ یادگار قرن ماضی/ دو گیلاس لب به لب/ بگذار کنار دستمان/ شراب خوب هر جرعه‌اش/ برای از یاد بردن یک قرن کافی است/ جرعه جرعه/ آنقدر می‌توانیم عقب برویم/ که بعد از شام/ سر از نخلستان‌های مهتابی بین‌النهرین درآوریم/ و حوالی‌ی نیمه شب/ از بدویتی برهنه و بی‌مرز» کتاب حاضر را انتشارات «مروارید» منتشر کرده است.